Prof. Lawrence Mykytiuk had drie criteria op basis waarvan hij toetste of personen die in het Oude Testament genoemd worden daadwerkelijk hebben bestaan.

Allereerst stelde hij als eis dat een Bijbelse naam ook moest voorkomen in een authentieke inscriptie. De namen –in de Bijbel en in de inscriptie– moesten verder gedateerd kunnen worden in dezelfde periode en rond dezelfde plaats. Verder zocht Mykytiuk naar overeenkomsten op ten minste drie persoonlijke kenmerken, zoals de naam van zijn of haar vader of een titel. „Er kunnen een paar mensen zijn met dezelfde naam of met een vader met dezelfde naam, maar eenzelfde titel hebben zij vaak niet.”

De wetenschapper zegt het daarom als een „feitelijke zekerheid” te beschouwen dat een persoon die aan deze voorwaarden voldoet, bestaan heeft. Hij voegt eraan toe dat de geschiedenissen die rond deze personen in de Bijbel staan opgetekend daarmee niet geverifieerd zijn.

Tot de 53 geverifieerde personen horen acht koningen uit het tienstammenrijk en zes uit het tweestammenrijk. Een van hen is koning Achab, die in 853 voor Christus vocht in de strijd van Qarqar. Deze geschiedenis staat in de archieven van de koningen van Assyrië opgeschreven en is verbeeld op een stenen zuil, de zogeheten Kurkh-monoliet.

Op de lijst komen naast Israëlieten ook Perzen, Babyloniërs, Egyptenaren en Moabieten voor.